Ingrediënten
- 1 rijpe Galia-meloen
- 200 g gekookte zwarte bonen (uitlekgewicht)
- een beboterde kleine ovenschaal
- 2 stukken warm gerookte zalm zonder huid
- groene ringetjes van bosuitjes
- takjes dillegroen
Merkwaardig is dat: er wordt ontzettend veel gepraat en geschreven over eten, maar weinig over het opdienen ervan. Terwijl het toch echt veel uitmaakt of een gerecht er zo lekker uitziet dat je er meteen zin in krijgt. Toen ik deze schotel op het donkerblauwe bord legde viel mij op dat het geheel eruit zag als een nachthemel, met de meloenpartjes als wassende maantjes. De zwarte bonen waar ik eerder over schreef (zie: Moren en Christenen) versterkten dat effect: de bosuiringetjes als sterretjes en het dillegroen als windveren over de maantjes. En tenslotte de zalm – die springt eruit, je wilt hem meteen. Een Japanse haiku (puntdicht) zegt:
Liefde is als de maan:
als die niet groeit,
wordt-ie minder.
Zo is het ook met deze schotel: eet hem voordat dagen korter worden, en de nachten langer.
- De oven voorverwarmen op 200 ˚ C.
- De meloen halveren, pitten wegnemen met een lepel, 12 parten snijden, schil verwijderen. Fraai op twee borden uitstallen.
- De bonen zachtjes verwarmen in eigen vocht.
- De zalm op een ingevette ovenschaal leggen en 6 minuten op de middelste richel van de voorverwarmde oven zetten. Als u de menusuggestie overnam de oven hiervoor terugschakelen van 225˚ naar 200˚C.
- Intussen de bonen zo nodig laten uitlekken op een zeef. Over de borden verdelen, garneren met ringetjes groen van bosui. De zalm in het midden leggen, de meloen versieren met dille.
Wijn: Riesling
Menusuggestie:
- Vooraf: broccoli-omeletjes, zie: Kalkoenfilet met abrikozencompote.
- Na: Citroensorbet bestrooid met verbrokkelde kletskoppen.