Walnootkoekjes uit Noord-Macedonië

Bakmateriaal:

• ovenbakplaat
• belegd met bakpapier

Deeg voor 30 stuks:

• 250 g tarwebloem, patent
• 100 g kristalsuiker
• 100 g fijngemalen walnoten
• snufje zout
• merg uit 1 vanillestokje,
• of 2 theel. vanille-extract
• 1 theelepel geraspte citroenschil
• 75 g zachte boter
• 1 ei (L)
• 2-3 eetlepels melk

Om te ‘paneren’:

• 1 ei
• 1 eetlepel melk
• 100 g grofgemalen walnoten

Print dit recept

In de oertijd, toen de mens moest leven van jagen en verzamelen, waren noten, pitten en zaden een godsgeschenk voor de winter: degelijk door de natuur verpakt en dus heel goed te bewaren in je hol. Heel voedzaam, heel lekker om op te kauwen. Én heel spannend van smaak, want elke noot heeft een bittertje. Die ‘nootjes’ zijn in de loop der eeuwen ware feestgenoten geworden en de reclamecodecommissie bestrijdt niet dat ze ons bovendien goed laten denken. Iets nieuws uitproberen is dikwijls balanceren op de rand van het gevaar. Dat heeft de noot in zich. Zeker mensen met een notenallergie hebben daar weet van. Ze kunnen er in een soms dodelijke shock van raken. Reden waarom tegenwoordig bij alle producten vermeld moet worden of er eventueel noten in zouden kùnnen zitten.

Hier een bedenksel van de mensen die wonen in de Republiek Noord-Macedonië: Orevnici. Allicht lijkt de keuken daar op die van het Griekse Macedonië, waar men ook veel met walnoten weet te doen. Maar dit is een specifiek baksel van de Republiek, die al vroeg een verfijnde tafel kende en ondanks de Ottomaanse invloed toch nog de eigen smaak wist te behouden, getuige dit bescheiden gezoete koekje.